27 Ekim 2010 Çarşamba
26 Ekim 2010 Salı
özledim...
bugün güzel şeyler oldu... rastlantı sonucu tanıdığım birisinin eşi de tatvan da askerlik yapmış ve bugün bana orasından ve zor olmadığından bahsetti.. tek sorun halkı dedi.. hatta turistik bir bölgeymiş ve yazın eğlenceli olabiliyormuş...
biraz da olsun rahatladım düne göre. daha oraya gitmeden, geleceği günlerin hesabını bile yapıyorum :) sanırım ben çok sewiyorum....
bu haftasonu yanıma gelecek sanırım... sabırsızlıktan insanın kalbi zıplayarak sekerek atar mı?.. atar....
onunlayken huzurun da ötesi bir coşkuyla kabaran içim o gittiğinde nasıl olacak hiç bilemiyorummmm....... tek bildiğim deli gibi özleyeceğim.... :(((
kabus gibi bir gün...
Bugün kalktığımda umutluydum hayatın artık olumlu gideceğinden... taa ki beni arayana kadar...." Bitlis- Tatvan"..... kuradan burasını çekmiş... korkuyordum oldu, şimdi daha zorlaştı asker yolu beklemek... nasıl yaşanır ki böyle???
Çok özledim... 3 gün sonra gelecek.. fakat şimdiden ayrı kalacağımız ayların hesabını yapar oldum. özlemim katlandı katlandı katlandı... artık içimden taşacak diye korkuyorum...
Burada her şey iyi gitmiyor. boş geçen günlerimi saymaya bile değer bulmuyorum.. şafak kaç? ya benim şafağım?? onu sayan bir tek ben miyim???
Bugün gözlerim doluluk oranı gayet fazla birgün yaşadı. her fırsatta da taştı. sabretmek kolay değil mesafelerin artmasına... ilk günleri hatırlıyorum da; nasıl da sevinmiştik Ankara-Polatlı çıkmasına... her dakika msjlaşmaya alışmak bizi telefonsuz askerlik günlerine alışmaya zorlasa da, arada bir gelip kıyılarımıza çarpan özlem dalgaları bizi yıldırmaya çalışsa da, yerli-yersiz, gerekli-gereksiz sürtüşmelerimiz ve tüketilmeye zorlanan sabrımızı dewamlı aşındırsak da, onun kokusunu aradığım gecelerde gözlerimi ve beynimi kapatmaya zorlayıp ağlaya ağlaya uykulara dalmak zorunda kalsam da, aradığında ona koşuwerip gitmeyi deli gibi isteyip de gidememelerim zamanla yerini sessiz çığlıklara bıraksa da, onsuz bu dünyada yer edinmeme isteklerime rağmen zoraki arkadaşlık, mekan ve zaman bulmak zorunluluklarıyla yüzyüze kalsam da bunların ve bunkardan başka şeylerin hiçbiri içimi bu kadar acıtmamıştı...
Mesafeler daha artmasın bunu diliyorum Allah'ımdan....
Hele de Yüreğimizdeki mesafeler...
Sensiz bir gece var şimdi önümde... zor geçeceğe benziyor sewgilim... Ama ben "dayan"diyen yıldızları dinleyeceğim.... sana da iyi geceler......
